برخی از اصطلاحات علم معماری
در زمینه معماری، اصطلاحات و اصطلاحات تخصصی زیادی وجود دارد که در ارتباط با طراحی، ساخت و اجرای ساختمانها استفاده میشوند.
برخی از اصطلاحات علم معماری عبارتند از:
-
فضای معماری (Architectural Space): منطقه فیزیکی داخل و خارج ساختمان که توسط عناصر معماری تعریف میشود.
-
نما (Facade): بخش جلویی یا برونی ساختمان که به شکل و ظاهر خارجی آن اشاره دارد.
-
سقف (Ceiling): سطح بالایی یک فضا که معمولاً به عنوان سقف یا پوشش بالا یک اتاق یا فضای داخلی استفاده میشود.
-
پلان (Plan): در معماری ، نقشهای که نمایش دهنده طراحی و تقسیمبندی فضاهای داخلی یک ساختمان است.
-
نمای (Elevation): نقشهای که نمایش دهنده طراحی و شکل برونی ساختمان از جهتهای مختلف است.
-
سازه (Structure): اجزای ساختمانی که برای حمایت از ساختمان و انتقال بارهای وزنی استفاده میشوند.
-
پلان طبقات (Floor Plan): نقشهای که نمایش دهنده تقسیمبندی فضای داخلی ساختمان بر اساس طبقات مختلف است.
-
نورپردازی (Lighting): طراحی و استفاده از نور برای ایجاد اثرات مختلف در فضاهای داخلی و خارجی ساختمان در معماری .
-
معماری پایدار (Sustainable Architecture): طراحی ساختمانها با استفاده از فناوریها و موادی که به حفظ محیط زیست و صرفهجویی در مصرف انرژی کمک میکنند.
-
پارکینگ ساختمانی (Parking Structure): سازهای برای پارک کردن خودروها که معمولاً در زیرزمین یا در ساختمانهای چند طبقه قرار دارد.
-
فضای منفت: فضای خالی و بریده شده در داخل یک ساختمان که برای نوردهی، تهویه و یا دیگر مقاصد استفاده میشود.
-
فرم: شکل و ظاهر یک ساختمان یا سازه.
-
برنامه معماری: نیازها و خواستههای مشتریان که توسط معمار برای طراحی ساختمان در نظر گرفته میشود.
-
نما: بخش بیرونی یک ساختمان که به شکل و ظاهر آن تعیین کننده است.
-
معماری پایدار: طراحی ساختمانها به منظور کاهش تأثیرات منفی بر محیط زیست و بهرهوری انرژی.
-
سندرم: الگوها و ترکیباتی از عناصر معماری که به صورت مکرر در طراحیها استفاده میشوند.
-
کانسپت: ایده اصلی یا مفهوم پایهای که طراحی یک ساختمان بر اساس آن شکل میگیرد.
این تنها چند مثال از اصطلاحات علم معماری هستند که در زمینه طراحی و ساخت ساختمانها استفاده میشوند. این اصطلاحات برای ارتباط و تبادل اطلاعات بین معماران، مهندسان و صاحبان پروژههای ساختمانی بسیار اهمیت دارند.